Het overkomt ons allemaal wel eens. Er gebeurt iets dat ons emotioneel pijn doet: een afwijzing, de mogelijke partner die je op het oog had blijkt iemand anders te hebben, je partner gaat vreemd, je baas heeft forse kritiek op jou, je wordt ontslagen, etc. Of er is gewoon iets wat je dwars zit.
In zo’n situatie is het ‘normaal’ om heel hard te gaan nadenken. Onze gedachten gaan in cirkeltjes, we vragen ons af “hoe kan ik alsnog krijgen wat ik wil?” of “hoe kan ik mezelf hier uit redden?”. Daar komt nooit een bevredigend antwoord op. Er is iets gebeurd waar je geen controle over had, en al die gedachtes brengen je geen steek verder.
Waarom doet ons brein dit? Wat is het praktisch nut van al dit gedenk? Het is een poging van ons brein om onze emotionele pijn niet te hoeven voelen – om op de een of andere manier uit deze situatie te komen, zonder dat het pijn doet. Als je merkt dat je gedachten in cirkeltjes gaan, dan kun je er vergif op innemen dat er net onder de oppervlakte een sterke emotie ligt. Meestal een cocktail van angst, boosheid en verdriet. Het nut van het denken is dat je (tijdelijk) niet hoeft om te gaan met die angst, boosheid en/of verdriet.
Helaas is het denken een probleem, die emoties niet. Emoties zijn maar lichamelijke sensaties, je lichaam is prima in staat om er mee om te gaan. Ze kunnen je niet raken. Daarover zo dadelijk meer. Dwangmatig nadenken is een ander verhaal. Ons lichaam kan daar niet mee omgaan. Nadenken over zaken waar je geen controle over hebt, leidt tot stress. En te vaak stress ervaren maakt ons lichaam kapot.
Nou hoef je niet meteen in de stress te schieten. Gelukkig stopt het denken meestal vanzelf. Uiteindelijk heeft je brein door dat er echt geen oplossing bedacht kan worden, en dan komen de onderliggende emoties vanzelf naar de oppervlakte. Goddank! Dat had je nodig. Nu kun je de emoties verwerken en zal de situatie je niet meer bezig blijven houden. Dat is het goede nieuws: wat je ook doet, alles gaat uiteindelijk wel weer over.
Het is mogelijk om te leven zonder stress. Zodra je daar wat ervaring mee hebt, wil je niet meer terug naar je denkverslaving.
Maar er is een beter alternatief. Het is mogelijk om ieder moment van je leven kalm en tevreden te zijn. Het is mogelijk om te leven zonder stress. En neem van mij aan: zodra je daar wat ervaring mee hebt, wil je niet meer terug naar je denkverslaving. Ik wil je helpen om een groter deel van je leven stressvrij te zijn.
Wat moet je doen om kalm te blijven als je hoofd onrustig is? Het is heel simpel: voel je lichaam. Dit kun je op ieder moment van de dag doen. Voel je voeten. Voel de temperatuur van de ruimte waarin je je bevindt. Voel je ademhaling. De suggestie om alleen maar je lichaam te gaan voelen klinkt voor je brein echt ontzettend niet-sexy. Dat lost mijn probleem toch niet op? Maar doe het toch. Heel bewust je lichaam voelen is een enorme bevrijding als je in de ban bent van een meedogenloze gedachtestroom. Het is heel fijn! Ervaar de rust hier. Je lichaam is gewoon lekker aan het doen wat lichamen doen. Er is niks aan de hand. Datgene waar je je zo druk om maakt, bestaat alleen in je hoofd.
Teruggaan naar je lichaam doe je niet om je emoties te ontlopen, integendeel. Je emoties zijn onderdeel van wat er nu speelt in je lichaam. Ze kunnen heftiger worden wanneer je je aandacht verlegt naar je lichaam. Dit is prima. Het lijkt misschien alsof je nu overmand wordt door emoties, maar dat kan helemaal niet. Ons lichaam presenteert ons alleen de emoties waarmee we op dit moment om kunnen gaan. De rest van je gevoel wordt automatisch onderdrukt. Dus geef jezelf toestemming om je angst, boosheid en/of verdriet over de situatie te ervaren.
Heel bewust teruggaan naar het gevoel in je lichaam, jezelf toestemming geven om je emoties te ondergaan, is alles wat nodig is om de gebeurtenis te verwerken. Je zult emotioneel groeien en sterker worden.
Blijf teruggaan naar je lichaam, iedere keer dat je gegrepen wordt door gedachtes over het verleden en de toekomst die in rondjes blijven gaan. Als je dit regelmatig doet, stoppen al die zinloze gedachten vanzelf. Op dat moment ben je niet meer verslaafd aan denken – je hebt wel iets leukers te doen!