Een belangrijke oorzaak voor ontevredenheid is iets heel graag willen hebben, wat je niet lijkt te kunnen krijgen. Bijvoorbeeld een relatie, een bepaalde soort relatie, een bepaald uiterlijk, een kind. Geen dingen die je even in de supermarkt kunt halen. Het is “normaal” om een mate van ontevredenheid te ervaren, als je niet kunt krijgen wat je wil. Maar het is niet behulpzaam. Je ontevredenheid verlaagt je geluksgevoel op dit moment, én het helpt je niet om je verlangen te verwezenlijken. Integendeel. Alles wat afbreuk doet aan je geluksgevoel, je levensenergie, maakt het lastiger om dingen te bereiken. Je moet dus van je ontevredenheid af – en dán kun je misschien alsnog krijgen wat je wilt. Of niet. Het maakt niet uit, je bent sowieso tevreden.
Mijn specialisme is helpen bij het oplossen van interne conflicten. Het is niet gemakkelijk te zien, maar ook achter een obsessief verlangen gaat een intern conflict schuil. Dit conflict is de reden van je ontevredenheid. Zonder intern conflict veroorzaakt een onvervuld verlangen geen ontevredenheid.
Het conflict gaat tussen:
- Een deel (subpersona) van jou, dat per se wil dat het verlangen werkelijkheid wordt. Dit deel is bang dat je nooit zult krijgen wat je wilt, als het jou niet constant aan je verlangen herinnert. Voor dit subpersona is de vervulling van het verlangen van levensbelang.
- Een ander deel (subpersona) van jou, dat je wil verlossen van je hunkering. Dit deel ziet dat je lijdt onder je onvervulde verlangen, en wil dat je gelukkig bent. Dit is het deel dat je er toe heeft gebracht om deze blog te lezen.
Deze subpersona’s staan lijnrecht tegenover elkaar. Voor de één is het verlangen van wezenlijk belang; het andere deel zou het verlangen graag doen verdwijnen. Je zit vast in een intern conflict.
Zoals bij alle interne conflicten, zul je vaak wisselen van kant waarmee je je het meest verbonden voelt. Op het ene moment kun je de energie van het verlangen voelen, en er helemaal voor gaan; stappen zetten. Als het echter niet snel lukt om je verlangen te vervullen, ervaar je frustratie, en komt het andere aspect naar de voorgrond. Je gaat twijfelen of je verlangen wel realistisch is, of je het wel nodig hebt, of je niet je tijd aan het verspillen bent. Deze zelftwijfel dient een doel: het voorkomt dat je frustratie je te veel wordt. Na verloop van tijd komt het aspect van jou dat het verlangen wil hebben weer boven drijven, en zo kun je een hele tijd bezig blijven. Het ene moment probeer je je verlangen te realiseren, het andere probeer je het verlangen te negeren. Je komt niet echt verder.
Om verder te komen, moet je beide kanten van het verhaal tegelijkertijd in je bewustzijn houden, zonder een kant te kiezen. Als je dat kunt – en het kan heel snel gaan – ervaar je een verandering. Het verlangen is er nog steeds, maar je ervaart geen ontevredenheid meer. Je kunt soms wat stappen zetten om het te verwezenlijken, als je daar zin in hebt, of niet. Het maakt niet uit. Je bent gelukkig, of je nu krijgt wat je (dacht dat je) wilt, of niet. In harmonie leven met jezelf levert je veel meer levensgeluk op dan enige persoon of omstandigheid in je leven.
Om het interne conflict van obsessief verlangen op te lossen, moet je volledig begripvol zijn naar alle kanten van het verhaal. Het kan heel goed zijn dat je op dit moment enige afkeer ervaart naar je obsessieve verlangen. Dat je het niet zou moeten willen. Dit kan het perspectief zijn van het subpersona dat je van je hunkering wil verlossen. Het kan ook zijn dat er nog andere subpersona’s bij betrokken zijn. Er zit niks anders op dan overal naar te luisteren. Dat klinkt misschien als veel werk, maar wees gerust: het is heel fijn om goed naar jezelf te luisteren!
Steeds wanneer je herkent dat je bezig bent met je verlangen, door middel van een gevoel, gedachte, beeld, of fantasie, heb je een kans om naar binnen te gaan. Zeg eens “hallo” tegen dat aspect van jou dat om je aandacht vraagt. Het is er niet voor niks. Laat weten dat het welkom is. Misschien ben je op dit moment niet in staat om je verlangen te verwezenlijken, maar je kunt het altijd verwelkomen. Je onvervulde verlangen betekent niet dat er iets ontbreekt in je leven, maar dat je iets in je hebt wat zich wil uiten. Zeg dáár “hallo” tegen, omarm het met nieuwsgierigheid en medeleven.
Doe hetzelfde als je iets in je ontdekt dat het verlangen lijkt tegen te werken. Iets dat je vertelt dat je wel zonder kunt, dat je het niet verdient, dat het een slecht verlangen is, dat je het nooit zult hebben, dat je je moet neerleggen bij de situatie. Al die stemmen willen iets positiefs voor jou. Vecht er niet tegen, maar leer ze kennen. Zeg ook “hallo” tegen deze stemmen, en omarm ze met nieuwsgierigheid en medeleven.
Als je begrip kunt opbrengen voor beide kanten van je conflict, zul je vanzelf al rustiger en gelukkiger worden. Maar je kunt nog een grote stap verder gaan, door niet afwisselend, maar tegelijkertijd begrip op te brengen voor beide kanten. Dit kun je in een meditatie doen.
Ga ergens lekker zitten met je ogen dicht. Voel even je lichaam. En als je zo ver bent, breng je je verlangen in je bewustzijn. Zorg dat je het verwelkomt. Daarna voeg je het aspect van je, dat je wil verlossen van je hunkering, dat zegt dat je het verlangen los moet laten, toe aan je bewustzijn. Zorg dat je dat ook verwelkomt. Schep intern ruimte voor beide kanten van het verhaal. Je hebt begrip voor beide kanten, je kiest geen kant. Ze zijn beide OK. Als je dit een tijdje doet, is de kans groot dat het conflict zichzelf oplost. Je verlangen is dan geen bron van ontevredenheid meer, maar een bron van energie.
Ik hoop dat deze methode je helpt om gelukkiger te leven. Ik ben benieuwd naar je ervaringen. Laat een reactie achter, of stuur me een privé bericht!