Het lijkt alsof sommige mensen precies weten wat ze willen. Een carrière in dit of dat vakgebied, in die stad wonen, zo’n soort man of vrouw trouwen, een gezin, etc. Ik ben er nog niet uit of ik jaloers moet zijn op deze mensen. Ikzelf weet eigenlijk zelden wat ik wil. Ik doe maar wat – wat op dit moment leuk, interessant of nuttig lijkt – zonder einddoel voor ogen. Het is niet anders; ik weet niet wat ik wil.
De eerste groep staat maatschappelijk in hoger aanzien. Deze mensen zijn doelgericht, krijgen dingen voor elkaar. Helemaal prima. Niet weten wat je wilt is haast een taboe, zeker als je wat ouder wordt. Begin 20 is het normaal, maar ben je midden 40 en weet je nog stééds niet wat je wilt? Wat is er mis met je?
Maak je echter geen zorgen. Niet weten wat je wilt is helemaal prima. Ik heb in het verleden best wat tijd gestoken in allerlei oefeningen om voor mezelf helder te krijgen wat ik wil. Onderzoeken wat mijn waarden zijn, wat mijn levensdoel is, waar ik goed in ben. Het heeft geen reet geholpen. Ik hoopte op een soort “aha, dit wil ik”-moment; en dat ik dat dan passievol kon gaan waarmaken. Dat leek me heerlijk, geen twijfel, gewoon met 100% focus en motivatie datgene doen wat ik blijkbaar wil, dat bij me past.
Zo’n “aha, dit wil ik”-moment is nog niet gebeurd, maar ik heb wel ontdekt dat ik prima actie kan ondernemen zonder precies te weten wat ik wil. Wat maakt het uit. Ik kan gewoon doen wat me nu nuttig lijkt, voor mezelf of voor anderen – liefst allebei. Er is altijd een gevoel, een intuïtie, of simpelweg een verlangen om een bepaalde weg in te slaan. En dit kompas kan ik altijd volgen, van moment tot moment; ik hoef helemaal niet te weten waar deze weg uiteindelijk uitkomt.
Tegenwoordig zie ik mijn leven als iets dat zich ontvouwt. Een ontdekkingstocht, een film haast. Ik weet dat ik er geen invloed op heb. Mijn enige taak is om zoveel mogelijk in het moment te zijn, aandacht te hebben voor wat er nu aan de hand is, in mij en om mij heen. Gedachten over het verleden of de toekomst laat ik zoveel mogelijk links liggen. Het resultaat is dat ik gemakkelijker dingen onderneem en volhoud dan ooit tevoren.
Je hebt dus geen helderheid nodig om (nieuwe) dingen te ondernemen. Toch is dit wel een toestand waar je heel lang in kunt blijven hangen: ik weet niet wat ik wil. En zolang je dat niet weet, onderneem je geen actie. Dat gebeurt dus nooit.
Maar wees eens eerlijk tegen jezelf. Ook als je niet weet wat je wilt, dan is dat kompas er. Er is iets in je dat je een bepaalde kant op wijst, je kunt het niet ontkennen. Maar je bent bang om een stap in het onbekende te nemen, of je bent bang voor de consequenties van die stap. Je gebruikt niet weten wat je wilt als excuus om voorlopig maar even niets te doen, je interne kompas te negeren. Je taak is om de moed te vinden om je interne kompas te volgen.
Angst voor het onbekende is doodnormaal. Het bekende is veilig. Het is misschien niet leuk, maar het is ongevaarlijk. Het onbekende is onzeker en riskant. Geen wonder dat je er bang voor bent.
Om actie te ondernemen, helpt het om je angst heel goed te begrijpen. Niet negeren, wegdrukken of er mee vechten. Nee, begrijpen. Dat doe je door er naar te luisteren. Ga ergens relaxed zitten, met je ogen dicht, en voel je lichaam. Als je helemaal ontspannen bent, dan kun je die stap in gedachten brengen die je nu nog niet durft te zetten. Je lichaam zal reageren: er ontstaat een bepaald gevoel. Misschien een subtiele tinteling in je buik of je borstkas. Het kan ook heftig zijn. Jouw taak is om het simpelweg waar te nemen. Loop niet weg voor dit gevoel; onderga het.
Als je deze oefening regelmatig doet, zul je merken dat je lichaam steeds minder sterk reageert op de gedachte aan de stap die je nog niet durft te zetten. Dit komt omdat je op deze manier de angst loslaat, z’n ding laat doen. Als je merkt dat je lichaam nauwelijks nog reageert op de gedachte aan de enge stap (dit zal na zo’n 5 tot 10 keer zijn), dan ben je klaar om de sprong in het diepe te wagen. Verder mediteren zal je niet helpen, je bent nu op het punt om actie te ondernemen. En je zult merken dat het gemakkelijk gaat – veel gemakkelijker dan ooit tevoren.
Niet weten wat je wilt is prima, het is geen probleem. Gebruik dit niet als excuus om niets te doen. Je hebt altijd iets in je dat je een bepaalde kant op duwt, iets wat je wilt ontdekken. En je hebt ook iets in je dat wil dat alles bij het oude blijft, dat alles veilig is. Sticht vrede met je behoefte aan veiligheid door te mediteren op je angst. En ga daarna iets doen. Je hoeft niet te weten waar die weg uitkomt. Ga het avontuur aan dat je lonkt. Veel plezier onderweg!