Een onvervulde behoefte aan erkenning vreet energie en maakt je onzeker. Als je je niet bewust bent van de oorsprong van je behoefte aan erkenning, dan ga je op zoek naar oplossingen die niet helpen. Alleen loslaten helpt.
Op deze pagina
Hoe het voelt om niet erkend te worden
Kort gezegd: niet goed. Je voelt bijvoorbeeld dat:
- Je niet voldoende gezien of gewaardeerd wordt door je geliefden;
- Je werk niet voldoende gezien of gewaardeerd wordt;
- Anderen jouw speciale kwaliteiten en uniekheid niet zien.
De gevolgen van niet erkend worden
Deze gevoelens zijn op zich al vervelend genoeg, maar ze kunnen ook heel gemakkelijk bijdragen aan méér ellende:
- Algemene ontevredenheid in werk en relaties;
- Weinig motivatie om werk of relaties te verbeteren – of om op zoek te gaan naar werk of relaties;
- Passiviteit en slachtofferschap;
- Depressie.
Een gevoel om niet erkend te worden zal dat niet allemaal in zijn eentje veroorzaken, maar het kan er zeker aan bijdragen.
Waar de behoefte aan erkenning vandaan komt
Het gevoel om niet erkend of gezien te worden, komt meestal voort uit een verstoorde ouder-kind relatie toen je nog heel klein was. Jij mocht niet zijn wie je echt was, maar je moest worden zoals je ouders wilden dat je was. Hierdoor ontstond het gevoel dat je “echte ik” er niet mocht zijn.
Dit gemis kun je de rest van je leven blijven ervaren als een gebrek aan erkenning. Je kan er ook voor kiezen om dit los te laten. In de rest van dit artikel help ik je daarbij.
Allereerst is het goed om je bewust te worden van dingen die je misschien doet, die niet helpen.
Wat niet helpt
Wanneer je een gebrek aan erkenning ervaart, dan is het hartstikke logisch om die erkenning te gaan zoeken bij de mensen van wie je het zou willen krijgen: geliefden, vrienden, je baas of collega’s, bijvoorbeeld. Dit werkt nooit.
Ten eerste bestaat de kans dat anderen zich van geen kwaad bewust zijn, jouw behoefte aan erkenning niet goed begrijpen en zich er geen raad mee weten. Ten tweede: zelfs als de ander begripvol is en jou wil helpen, dan nog kan de ander jouw gemis aan erkenning op zijn best tijdelijk afdekken.
Misschien ga je alsnog op zoek naar erkenning bij je ouders. De kans dat je die gaat krijgen is niet zo groot: waarschijnlijk heb je moeilijke ouders. Accepteer dat de erkenning van je ouders, die je zo graag wilt, er waarschijnlijk nooit gaat komen.
Tenslotte vind je het misschien stom van jezelf, dat je deze behoefte aan erkenning hebt – dat je zo afhankelijk bent van anderen. Dit is een teken dat je op de goede weg bent. Dus bedank de boze stem maar eens: “Bedankt stem, dat je me bewust maakt en verder probeert te helpen. Ik weet dat je het beste voor hebt met mij. Ik houd van je.”. Dit is de beste manier om om te gaan met je innerlijke criticus.
Wat wel helpt
Als je zo ver hebt gelezen, dan ben je een heel eind op weg om je behoefte aan erkenning definitief los te laten.
Volg deze stappen:
- Zie onder ogen dat je behoefte aan erkenning heel ver terug gaat. Deze behoefte komt niet voort uit je volwassen leven – het is iets van vroeger.
- Vorm een realistisch beeld van de relatie die je had met je ouders als kind. Vaak hebben kinderen een te positief beeld van hun ouders. Waren ze echt wel zo liefdevol voor je?
- Doorvoel het verdiet dat je nooit, je hele leven niet, hebt mogen zijn wie je was.
Die laatste stap kan heel intens zijn en dat is goed. Laat het stromen, laat het er uit. Dat is loslaten.
Deze drie stappen zijn meestal voldoende. Je behoefte aan erkenning is onderdrukt verdriet. Het kan goed zijn dat je als het ware een snelkookpan vol verdriet in je hebt. Wanneer je dit helemaal doorzien en doorvoeld hebt – wanneer je je verdriet helemaal leeg laat stromen, dan verdwijnt je ongezonde behoefte aan erkenning.
Conclusie
Wanneer je je behoefte aan erkenning herkent voor wat het is, de voorgeschiedenis accepteert voor wat het is en al het bijbehorende, intense verdriet eindelijk laat stromen, dan verdwijnt je ongezonde behoefte aan erkenning.
Na dit proces voel je je opgelucht, heb je automatisch meer waardering voor jezelf, voel je je zelfverzekerder in contact met anderen en krijg je ook automatisch meer erkenning en waardering van anderen.